چون میخم اگر رسد به سر سنگ

زینجا نکنم به رفتن آهنگ

بودی به حساب خاطر تنگ

هر گام بر او هزار فرسنگ

داریم درین نشیمن جنگ

صد تیغ به خون یکدگر رنگ

از صلح منش اگر بود ننگ

آغاز کنم به خویش هم جنگ

نادیده خراش رشته چنگ

از چنگ کجا برآید آهنگ

از گرمی ریگ و سختی سنگ

کرد آبله پای سعی او لنگ

در بادیه تو زیر هر سنگ

افتاده سر هزار سرهنگ

ایشان با قیس بر سر جنگ

لیلی بی قیس با دلی تنگ

هر کس که کند به قتلش آهنگ

بر شیشه هستیش زند سنگ

با زخمه عشق ساخت چون چنگ

شد ساز بدین نشیدش آهنگ

زین ریگ که می کنی به خون رنگ

ناری گهری به کف به جز سنگ

خلقی ز پیش به دل زنان سنگ

واو چاک فکن به سینه تنگ

او کرده به بالش خوش آهنگ

بر بستر غم سر من و سنگ

یا خود زرهی نهفته در زنگ

پوشیده ز سبزه بر بدن تنگ

از قافیه هاش صد دل تنگ

از تنگی خود به سینه زن سنگ

غم بی حد و فرصتی چنین تنگ

کردند به طوف خانه آهنگ

آن کرده به رمی سنگ آهنگ

وین داشته سر به پیش آن سنگ

آن کعبه روی حجازی آهنگ

در بادیه فراخ دلتنگ

در بادیه از من است دلتنگ

در کوه ز من زند به دل سنگ

کرده ست به دست دیگر آهنگ

کف را مده از حنای او رنگ