گنجور

واعظ قزوینی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۶۰۰

 

با این دو روزه عمر، با این حرص پیشگی

ای وای اگر حیات تو بودی همیشگی

شد کوه بیستون گنه من، ولی ز شرم

دارم ز سر بپیشی خود، چشم تیشگی

زین آتش فغان که کنند از تو شیشه ها

[...]

واعظ قزوینی
 
 
sunny dark_mode