این مه، مه عزای حسین آیت هدای ست

مجلس نشین پیمبر و صاحب عزا خداست

بگرفتم آفتابه که گیرم ره مبال

آژان گرفت راهم و گفتا اجازه نیست

گفتم تو تا اجازه فراز آری از رئیس

من ریده‌ام به خویش‌،‌ بگفتا که چاره چیست

یاران نظر کنید که جز من به روزگار

[...]

زرگر ز من ستاند و بر او خیره بنگریست

وآنگه به خنده گفت که این سنگریزه چیست؟