گنجور

واعظ قزوینی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۸۰

 

تا کی غم معاش خورم؟ وقت بندگی است

مردم ز فکر زندگی ای دل چه زندگی است

باشد برو ز هر نفسی تازیانه یی

زان باد پای عمر توگرم دوندگی است

بر سر بود نشیمن گل، از شکفتگی

[...]

واعظ قزوینی
 
 
sunny dark_mode