گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۴۱

 

نخل خزان رسیده ما را فشانده گیر

برگ ز دست رفته ما را ستانده گیر

تعجیل در گرفتن دل اینقدر چرا؟

آهوی زخم خورده ما را دوانده گیر

زان پیشتر که خرج نسیم خزان شود

[...]

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode