بر سر ز ابر چتر و، بگلگون گل سوار

خوش میرسد بکوکبه سلطان نوبهار

از هر طرف جبینت گل میکشد نمو

دارد از آن بدست، گل افسار شاخسار

هر سو بدور باشد غم از رهگذر او

[...]

دی رفت و، شد ز بند یخ آزاد روزگار

آمد برون ز شیشه پریزاد نوبهار

از خرده زد بجبهه زرک نو عروس گل

از برگ، هر نهال شد ابروی وسمه دار

برهم فتاده غنچه گل های آتشی

[...]

دل، خانه ایست، یاد خدا کدخدای او

سرد از محبت همه گشتن هوای او

سقفش شکستگی و، زمینش فتادگی

از چار موج حادثه دیوارهای او

طرحش، بهم برآمدگی؛ نقش، سادگی؛

[...]