بریز ساقیا مرا، مدام می به ساغرا

چه می که بر زند به جان، هزار شعله آذرا

چه آذری که نار طور، از او کمینه اخگرا

بریز هان بیار هی، به بانگ چنگ و مزمرا

که هی خورم به یاد وی، تو هی بده مکرّرا

[...]

ز ماه چهره ساقیا، برافکن این نقاب را

به ماهتاب سیر، ده هماره آفتاب را

برآفتاب می نگر، ستاره سان حُباب را

بریز هان بیار، هی به رنگ آتش آب را

به یاد لعل آن صنم سبیل کن شراب را

[...]