×
جامی » بهارستان » روضهٔ ششم (در مطایبه) » بخش ۱۷
از بینی بزرگ تو باریست بر همه
تا کی به هرزه روی سوی آن و این نهی
هرلحظه سجده تو نه از بهر طاعت است
بار گران بینی خود بر زمین نهی
جامی » بهارستان » روضهٔ ششم (در مطایبه) » بخش ۲۰
ای که ز آل نبی می شمری خویش را
هست گواهت بر آن، پاکی ذات و صفات
چون تو دم از طیبات می زنی و طیبین
کو صفت طیبین یا سمت طیبات؟
جامی » بهارستان » روضهٔ هفتم (در شعر و بیان شاعران) » بخش ۱۸ - خاقانی
شاعر مبدع منم خوان معانی مراست
ریزه خور خوان من عنصری و رودکی
زنده چو نفس حکیم نام من از تازگی
گشته چو مال کریم حرص من از اندکی