هر که به ورزیدن کمال نهد روی

شیوهٔ نقصان ز هیچ روی نورزد

زلزلهٔ حرص اگر زهم ببرد کوه

گرد قناعت بر آستانش نلرزد

رفعت اهل زمانه کسب کند زانک

[...]

یک دو منک می سه تن به چار جوانب

پنج قدح شش زمان بخورده و خفته

هفت فلک شد گوا که هشت تن از دل

نه ره ده بار در مدح تو سفته

مفخر دهری بده زبان و بنه روی

[...]

بار خدایا به فضل بندهٔ خود را

گر بتوانی فرست پارهٔ باده

زان می آسوده کز پیاله بتابد

چون ز بلور سپید بسد ساده

زانکه بدو تند کره رام توان کرد

[...]