شبی ناید ز اشکم دیده تر نی

سرشکم جاری از خون جگر نی

شو و روجم رود با نالهٔ زار

ته را از حال زار مو خبر نی

ز احوال دلم او را خبر نی

به بالینم دمی او را گذر نی

دل اندر هایهوی لا تذرنی

زبان در گفتگوی رب ارنی

شکسته شیشه و جای حذر نی

ز پشت و پیش جز داغ و شرر نی