که گفت ای آتش جانسوز کاین بی اعتدالی کن

ز آب زندگانی ساغر جمشید خالی کن

چرا ای باد بر هم می زنی دریای هستی را

دگر گر می توان عالم پر از عقد لآلی کن

چه رستاخیز بود ای باد کاین بی قوتی کردی

[...]

سر بی مغز را از باده گلرنگ خالی کن

دل خود را مصفا از شراب لایزالی کن

چو نقش بوریا بر خاک نه پهلوی لاغر را

می ریحانی تحقیق در جام سفالی کن

چو ماه بدر عمری جلوه تن پروری کردی

[...]