براهین از بدایات شهودند

علوم حقه انحاء وجودند

نیاکان تو را هم این دو بودند

که روز و شب پرستاری نمودند

نهم را «‌سبزه در سبزه‌» ستودند

دهم را نام «‌سروستان‌» فزودند

از آن دفتر که نام ما زدودند

شما را صفحهٔ دیگر گشودند

اگر بر چهره‌ام تابی فزودند

بدین تردستی از دستم ربودند