چگویم وصف تو وصفت ندانم

وگر دانم ندانم تا چه خوانم

منم اینجایگه عطّار جانم

که میدانم ز خویش و خویش خوانم

دلم آگاه شد از راز جانم

حقیقت یافت وصل اندر نهانم

بیان وقتی در اینجاگه توانم

یقین گردد چو نبود در گمانم

برم جمله یکی است از عیانم

از آن بر تخت معنی کامرانم

من اینجا این زمان معشوق جانم

که جان را بیشکی راز نهانم

مرا گفتا که ای جان و جهانم

چگونه من که من چیزی ندانم

نخواهم گشت از تو یک زمانم

که بیشک مر توئی جان و جهانم

امید از روی تست ای جان جانم

که بیشک خود توئی راز نهانم

شدم خاموش تا کل جان جانم

نمود اینجا رخ از پرده عیانم

دل من واصلست این لحظه جانم

یکی اینجا است درعین العیانم