گنجور

واعظ قزوینی » دیوان اشعار » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۲۴۸

 

چو افروزد رخش، سوزد دل و دین

چو در پا شد لبش، برخیز و بر چین

واعظ قزوینی