اسیر زلف تو فارغ ز هر گزند شود

خوشا دلی که گرفتار آن کمند شود

سراغ تربتم از کس پس از هلاک مکن

ببین که شعله ی آه از کجا بلند شود

در آن دیار که دلبستگی به زلفی نیست

[...]

به قید زلف تو آن دل که پای بند شود

غمش مباد که فارغ ز هر گزند شود

بلند نام تو در حسن شد خوشا روزی

که در جهان به وفا نام تو بلند شود

کس نیست که از زمانه خرسند شود

جز اینکه به دام غصه دربند شود