هزار بار از آن بهتری که می گفتند

خنک وجود کسانی که با غمت جفتند

نه آدمی که دوابند راستی آنها

که این جمال بدیدند و در نیاشفتند

به جای دیده ی ما بوده ای که نادیده

[...]

چو ماجرای مرا، اهل شهر بشنفتند

تمام مردم مشروطه‌خواه آشفتند

چو میهمان عزیزی، مرا پذیرفتند

چرا که مردم آن روزه، راست می‌گفتند