گنجور

همام تبریزی » غزلیات » شمارهٔ ۱۲۷

 

چو ترک من بگشاید بر ابروان کاکول

هزار دل برباید به یک دم آن کاکول

عجب مدار تو زان ماه‌روی مهرجبین

که آفتاب رخش راست سایه‌بان کاکول

من آشکارا جان را به باد خواهم داد

[...]

همام تبریزی
 
 
sunny dark_mode