صفی محمد تاریخی از خدای بترسبه خانه باش و میا تا گهی که خوانندت
فصیح و گنگ به تعریض چند گویندتجوان و پیر به تصریح چند رانندت
گمان بری که ظریفی ولی نمی‌دانیکه پیش مردمک دیده می‌نشانندت
هزار … خر اندر … زن آن قومکه تا فجی بنمیری ظریف دانندت

متن کامل شعر را ببینید ...