گنجور

عرفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۶

 

شهید او که بود آب و رنگ یاقوتش

نهند خضر و مسیحا به دوش تابوتش

خوش آن سعادت مرغی که می کند در دام

کرشمهٔ تو ز اوج هوای لاهوتش

ضعیف تر شود ار نعمتش ز باده دهند

[...]

عرفی
 
 
sunny dark_mode