شود زیادت شادی و غم شود نقصان

چو شکر و صبر کنی در میان شادی و غم

ز شکر گردد نعمت بر اهل نعمت بیش

به صبر گردد محنت بر اهل محنت کم

بساط عدل بگسترد باز در عالم

خدایگان جهان خسرو بنی آدم

قوام چتر سلاطین سکندر ثانی

پناه دولت سلجوق اتابک اعظم

خطاب کرده بدو چرخ شهریار زمین

[...]

قوام دین سر احرار و اختیار ملوک

که نیست جز تو کسی قهرمان تیغ و قلم

توئی که هستی از گوهر سخا و کرم

توئی که هستی از خاندان تیغ و قلم

توئی که ترا گاه دانش و مردی

بیان فضل و فصاحت بنان تیغ و قلم

نفاذ امر تو وسطوت اشارت تست

مضا و هیبت و حکم روان تیغ و قلم

همی فرازد از تو سپهر فضل و هنر

همی فروزد از تو جهان تیغ و قلم

خطا نیفتد بر تیغ و بر قلم پس ازین

که پاس حکم تو شد پاسبان تیغ و قلم

ازان هنر که عیان گشت نزد عقل از تو

نبود صد یک ازان در گمان تیغ و قلم

شدست ویران از تو نهاد بخل و ستم

شدست پیدا از تو نهان تیغ و قلم

خجل شوند همی از زبان دربارت

زبان پر گوهر و در فشان تیغ و قلم

صریر کلک تو و عکس خنجر تو همی

چو رعد و برق جهد زاسمان تیغ و قلم

ببحر ماند دستت ازان همی خیزد

همیشه زو گهر و خیزران تیغ و قلم

شدست کند ز جود تو حرص آز و نیاز

شدست تیز بمدحت زبان تیغ و قلم

رواست گر بمدیح تو تر کنند زبان

که پر ز گوهر کردی دهان تیغ و قلم

ز آب لفظ تو و آبروی دشمن تست

اگر ز آب بود زنده جان تیغ و قلم

بجز دل تو نباشد جهان عدل و سخا

بجز کف تو نزیبد مکان تیغ و قلم

کنون که تیغ و قلم در ضمان دست توأند

شدند دولت و دین در ضمان تیغ و قلم

عدو و ناصح تو کرده عقد گردن و گوش

زدر و لعل که خیزد ز کان تیغ و قلم

بلفظ عذب تو و خون دشمنت گوئی

که رفت بیع و شری درمیان تیغ وقلم