چو خاک راه توام ای تو شاه جرعه کشان

ز نیم خورد میت جرعه ای به خاک افشان

هزار شرم ز دینم که هر شب از مستی

مغان برون فکنندم ز خاک دیر کشان

سحر ز رنج خماریم ناخوش ایساقی

[...]

سحاب بخشش ما می‌شدی نثار افشان

دگر ز فاقه نماندی بروی دهر نشان