×
صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۳۴
ره سخن به رخش خط عنبرافشان یافت
فغان که طوطی از آیینه باز میدان یافت
ز شبنمش جگر سنگ می شود سوراخ
گلی که پرورش از اشک عندلیبان یافت
به هر که هر چه سزاوار بود بخشیدند
[...]
۱۴ بیت