×
دقیقی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۶
شب سیاه بدان زلفکان تو ماند
سپید روز به پاکی رخان تو ماند
عقیق را چو بسایند نیک سودهگران
که آبدار بود، با لبان تو ماند
به بوستان ملوکان هزار گشتم بیش
[...]
۶ بیت
دقیقی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۱۱
مدیح تا به بر من رسید عریان بود
ز فرّ و زینت من یافت طیلسان و ازار
۱ بیت
دقیقی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۱۶
بزلف کژّ ولیکن بقدّ و قامت راست
به تن درست و لیکن بچشمکان بیمار
اگر سر آرد یار آن سنان او نشگفت
هر آینه چو همه خون خورد سر آرد بار
۲ بیت