گنجور

فیاض لاهیجی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۲۱

 

خوشا آن دل که تا جان باشدش اندوهگین باشد

دل آسوده می‌باید که در زیر زمین باشد

کجا داد دل پرحسرت من می‌دهد وصلی

که تا مژگان زنی بر هم نگاه واپسین باشد

دل از جور و جفایش نشئة مهر و وفا یابد

[...]

فیاض لاهیجی
 
 
sunny dark_mode