گنجور

خاقانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۶

 

شد آبروی عاشقان از خوی آتش‌ناک تو

بنشین و بنشان باد خویش ای جان عاشق خاک تو

بس کن ز شور انگیختن وز خون ناحق ریختن

کز بس شکار آویختن فرسوده شد فتراک تو

ای قدر ایمان کم شده زان زلف سر درهم شده

[...]

خاقانی
 
 
sunny dark_mode