گنجور

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۵

 

راحٌ بِفیها وَ الرَّوحُ فیها

کَم أشتَهیها قُم فَاْسقِنیها

این راز یارست این ناز یارست

آواز یارست قم فاسقنیها

أدرَکتُ ثاری قَبَّلتُ جاری

[...]

مولانا
 
 
sunny dark_mode