روا باشد ار خسته در جوشنم

برآرد روان کردگار از تنم

نخستین ز لشکر مبارز منم

که بر شیر و بر پیل اسب افگنم

اگر جویدی هم نبردش منم

تن و نام او زیر پای افگنم

به گوهر نگه کن به تخمه منم

نکوهش همی خویشتن را کنم

به کوه هماون ز جوشن تنم

بخست و همان بود پیراهنم

بدو گفت گودرز من یک تنم

چو بی‌گیو و رهام و بی بیژنم