×
جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۴۰۸
شبت بی من خسته دل خوش مباد
دلم همچو زلفت مشوّش مباد
ز خون دو چشم و ز سوز جگر
چو من کس در آب و در آتش مباد
ز بالای آن قامت همچو سرو
[...]
۶ بیت