به دشت ار به شمشیر بگزاردم

ازان به که ماهی بیو باردم

به جایی که من پای بفشاردم

عنان سواران شدی پاردم

هم از داد تو کس نیازاردم

هم از ابر مهرت گهر باردم

به طمع بزرگی نگهدار دم

به ضحاکِ نا پاک بسپار دم

کسی کو سر زال پیش آردم

زدل، رنج واندوه برداردم

به سختی و زاری بیازاردم

گرفتار بندگران داردم