هرآن کس بخواند مر او این کتاب

اول،شوق و آخر،دو چشمش پرآب

به جز تو که آرد به یک قطره آب

دهد جان که گردد ابا نوش تاب

شبی خفتم از بهر آرام وخواب

شد از کار زشتم دو دیده پرآب

ببخشای بر مابه روز حساب

نبیند همی روح و جانم عذاب

به زاری طفلان بی مام وباب

به زجر ضعیفان بی تو ش وتاب