بدانای فرمای همواره کار

چو خواهی که کارت بود چون نگار

که دانا بهر کار باشد تمام

بدانا سپارد زمانه لگام

ز دانا توان یافت آرام دل

[...]

چنان شان مگردان ز بیچارگی

که جان را بکوشند یکبارگی

برنج اندرست ای خردمند گنج

نیابد کسی گنج نابرده رنج