×
مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۶۸
چمنی که جمله گلها به پناه او گریزد
که در او خزان نباشد که در او گلی نریزد
شجری خوش و خرامان به میانه بیابان
که کسی به سایه او چو بخفت مست خیزد
فلکی چو آسمانها که بدوست قصد جانها
[...]
۴ بیت