زَهره دارد حوادث‌طبعی

که بگردد به گرد لشکر ما‌؟

ما به پر می‌پریم سوی فلک

زانکه عرش است اصل و جوهر ما

گر آیی تنگ یک شب در بر ما

فدای پای جانان این سر ما

چه دولت باشد آن یارب که ناگاه

درآیی همچو سروی از در ما

ندارم دستگاه صبر بشتاب

[...]

لغزشی خورده ز پا تا سر ما

خنده دارد خط بی‌مسطر ما

ذره پر منفعل اظهار است

کو هیولا و کجا پیکر ما

می‌نهد بر خط زنهار انگشت

[...]