خط چرا در لب همچون شکرش سوخته است؟

از دم گرم که آب گهرش سوخته است؟

تا چه گستاخی ازان طوطی خط سرزده است

که لب چون شکرت بال و پرش سوخته است؟

هیچ اندیشه ز خورشید قیامت نکند

[...]

آنکه از داغ فراقت جگرش سوخته است

یار اغیار شدن بیشترش سوخته است

اولین گام بود راه به مقصد چون برق

هر که از گرم روی بال و پرش سوخته است

دوری از مال جهان جوی که آسوده شوی

[...]