×
صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۷۲
در خیالم اگر آن زلف پریشان میبود
نفس سوختهام سنبل و ریحان میبود
دردمندان چه قدر خون جگر میخوردند
درد بیدردی اگر قابل درمان میبود
میشد از حبس دل دولت هرجایی خون
[...]
۷ بیت