×
طغرل احراری » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۴۰ - غلامجان
غنچه را لعل لبت دلخون کند
سرو را نخل قدت واژون کند
لهجه لعل تو از خاک عدم
مرده صدساله را بیرون کند
آنچه سودای تو با من میکند
[...]
۷ بیت