فما بفقیر شام برقک فاقه

و لا فی بلاد انت صیبها محل

ای یمین تو مشرب حاجات

وی یسار تو مکسب آمال

در بیانت، یتیمه فضلا

در بنانت، ولیمه افضال

اکرام اهل الهوی من الکرم

و امه العشق اظرف الامم

حسد آنجا که آتش افزود

خرمن عقل و عافیت سوزد

طلع الصبح علی اسعد فال

فاشرب الراح علی احسن حال

صبح بنمود در آفاق جمال

خیز پر کن قدحی مالامال

اف من الدنیا و ایامها

فانها للحزن مخلوقه

همومها لاتنقضی ساعه

عن ملک فیها و عن سوقه

یا عجبا منها و من شانها

[...]