سوختی در عرق شرم و حیا ای ساقی

دو سه جامی بکش از شرم برآ ای ساقی

از می و نقل به یک بوسه قناعت کردیم

رحم کن بر جگر تشنه ما ای ساقی

چند چون شمع ز فانوس حصاری باشی؟

[...]

ابر، تر دامن و سرد است هوا ای ساقی

خوش بود بادهٔ خورشید لقا، ای ساقی

دردسر می کشی از نالهٔ مخمور، چرا؟

می توان بست به جامی، لب ما ای ساقی

به در میکده، از خشکی زهد آمده ایم

[...]