گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۱۱۳

 

دل به منت ز من آن یار جفاکیش گرفت

گل به رغبت نتوان از کف درویش گرفت

کم خود گیر که انگشت نما می گردد

هر که چون ماه درین حلقه کم خویش گرفت

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode