گنجور

نسیمی » دیوان اشعار فارسی » غزلیات » شمارهٔ ۴۳

 

آن که بر لوح رخت خط الهی دانست

بنده عشق الهی شد و شاهی دانست

آن که می گفت که روی تو به مه می ماند

چون نظر کرد به روی تو کماهی دانست

زلف و رخسار تواش کی رود از پیش نظر

[...]

نسیمی
 
 
sunny dark_mode