گنجور

بلند اقبال » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۶۹

 

ساقی ار باده دهی ساغر ما را خم کن

از دل ما غم واندوه جهان راگم کن

شاه آگاه ز می خوردن ما می باشد

هیچ اندیشه نه از شحنه نه از مردم کن

دیدی آخر که به جان تو چه کرد آن سر زلف

[...]

بلند اقبال