این چه سروست که از گلشن جان خاسته است

وین چه قدست که چون نخل گل آراسته است

گرد بر دامن پاکت نرسد از ره کس

خاصه گردی که از آلوده دلی خاسته است

وای اگر آنقدر افزوده شود روز فراق

[...]

تا چمن را قد و رخسار تو آراسته است

سرو دودی است که از خرمن گل خاسته است