تا کی از گریه گره بر لب فریاد زنم

سوختم چند گره بیهده بر باد زنم

منکه از طالع شوریده خود در بدرم

از که نالم چکنم پیش که فریاد زنم

غم دل چند خورم کی بود آنروز که من

[...]

تا به کی خیمه چو گل بر گذر باد زنم

عهد خوبی گذران بینم و فریاد زنم

حاصل مزرع آفت زدگان است آن گنج

من غلط قرعه به ویرانه و آباد زنم

بیش ازین شور نمی گنجد اگر کان نمک

[...]

هردم از شوق عدم ناله و فریاد زنم

نه حبابم که گره بیهده بر باد زنم

جوهر ذاتی من موجه دریای بقاست

پیچ و خم چند درین بیضه فولاد زنم؟

نعل من پیش محیط است در آتش چون سیل

[...]