اختر از چرخ بزیر آرد و ریزد بورق

گوهر از کلک بسلک آرد و پاشد بکنار

فارغ ای دل منشین گر بودش رحم بسی

نه چنان هم که دهد بی طلبی کام کسی

هل یصل لی رضاک قابل

هر کسی را هوسی در سر وکاری در پیش

عشق را خود صد زبان دیگر است

شاهد آن نیست که موئی و میانی دارد

بنده طلعت آن باش که آنی دارد

یا رب هئی لنا من امرنا رشدا

واجعل معونتک الحسنی لنا مددا

ولا تکلنا الی تدبیر انفسنا