گنجور

بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۴۲

 

غم نه‌تنها بر دلم نالید و بس

عیش هم بر فرصتم خندید و بس

گر طواف‌ کعبهٔ درد آرزوست

می‌توان گرد دلم گردید و بس

چون ‌گلم زین باغ عبرت داده‌اند

[...]

بیدل دهلوی
 
 
sunny dark_mode