چون صفات راه را پایان نبود

بیش از این گفتن مرا امکان نبود

حق چو گفتش نیست شاعر زان نبود

ورنه او را در سخن تاوان نبود

سر دردم بر طبیب آسان نبود

گفت: تب داری، غلط کرد، آن نبود

نوش دارو داد و آن سودی نداشت

گل شکر فرمود و آن درمان نبود

بر طبیبم سوز دل پوشیده ماند

[...]

زندگی را از عمل سامان نبود

پس مرا این آرزو شایان نبود

کار ما جز رحمت و احسان نبود

هیچگاه این سفره بی مهمان نبود