گریهٔ ما دل به طوفان می‌دهد

نالهٔ ما جان به افغان می‌دهد

بلبلان را داغ دارد باغبان

کاو سزای هرزه‌گویان می‌دهد

ای دل بی تاب زاری واگذار

گریه با ابربهاری واگذار

کی ز صندل به شود دردسرم؟

ناصحا این چوبکاری واگذار!

دل ز مهر بوالهوس آزاد کن

شعله را از قید خس آزاد کن

ما حریف درد غربت نیستیم

مرغ ما را با قفس آزاد کن!

دل ز مهر بوالهوس آزاد کن

شعله را از قید خس آزاد کن

ما حریف درد غربت نیستیم

مرغ ما را با قفس آزاد کن!

موی سفید صبحدم جان غافل است

قد خمیده صیقل آیینه دل است