عاقلم نه عاقلم هم عاقلم

صادقم در عاشقی هم صادقم

نه شبم نه روز هم روز و شبم

بی تو اکنون در میان ماتمم

در وجودم از عدم دارم الم

در دلم دارم کرم اما عدم

بحر گردون موج گردم لاجرم

عرش گشتم در درون فرش هم

از نهان و از عیان هر دو یکم

در تمامت جزو و کل مستغرقم

چون تو بودی من که بودم لاجرم

این کمال از تو شدم پیدا عدم

پرتو نور تو زد ناگه علم

پیش خود هم با وجودت در عدم