گوهری شد از درون کعبه بیرون از صدف

کرد بیت الله را با آن شرف بیت الشرف

گوهری سنگین‌بها رخشان شد از بیت الحرم

کز ثریا تا ثری را کرد کمتر از خزف

کعبه شد از مقدم اوقاف عنقاء قدم

[...]

پس به قصد آستان‌بوسی روان شد زی نجف

کرد ایثار اندر آن درگه هدایا و تحف

پس سوی بغداد شد با رایت عز و شرف

گفت تا دانشوران گرد آمدند از هر طرف

در برش از شیعی و سنی فروبستند صف

[...]

ساقیا درساتکین بنما مئی گلرنگ رنگ

درد نی بل باده‌ئی چون چشمه انصاف صاف

لافم از عشق وزنم با یار سیم اندام دم

میزند مفتی گر از تصنیف و از تألیف لاف

گلستانرا گر بخوانم حالیا خلد برین

گر نکاهم قدر آن هرگز نگفتستم گزاف

گر بیابد آگهی زین جوش وزین جشن ملیح

سوی بستان میشتابد بی‌گمان عنقاز قاف

نازم آن صباغ رنگ‌آمیز کاین تدبیر کرد

ریخت در خم آب و رنگ آورد با صد اختلاف

سنبلستش از خریداران یک و جای ثمن

گیسوان بگشوده گوید من عجوزم اینکلاف

ساقی از دریا رساند می‌بخیل باده‌نوش

ورنه خم کی میدهد امروز مستان را کفاف

آفتاب ملک دین شاهنشه والا نسب

خسرو عمر افکن عنترکش مرحب شکاف

هم زمین باشد بگردون از جنابش مفتخر

هم فلک دارد بپستی پیش کاخش اعتراف

تا شود ایمن ز نیش ذوالفقارش از زمین

اینهمه بالا گرفت از بس بخود دزدید ناف

چون حریم کعبه آنشه را تولدگاه شد

تا قیامت اهل عالم می‌کنند آنرا طواف

با ید و بیضای آنسان موسیش باشد شبان

با چنان حشمت سلیمانش بود زنبیل باف

بایدم ناچار گفتن کرده‌ئی خیبر خراب

یا بگویم کشته‌ای بن عبدود را در مصاف

غیر تیغت سیف نی الا وجودت لافتی

وین سخن جبریل گفت و او نمی‌گوید خلاف

ثانیا از من نپوشی چشم رحمت هیچگاه

ور رود جرم و خطائی هم مراداری معاف