گنجور

نسیمی » دیوان اشعار فارسی » غزلیات » شمارهٔ ۲۷۴

 

عاشقانت گرچه بسیارند، ما زانها یکی

عارف روی تو کم یابند، کم چون ما یکی

چون مؤذن قامت آرم گر ببینم قامتت

چون نیارد سجده پیش آن قد و بالا یکی

هر زمان با چشم و زلفت هست سودایی مرا

[...]

نسیمی
 
 
sunny dark_mode